Seydou Keïta – Bamako Portraits
In the 1950s and 60s, a colourful collection of inhabitants of Bamako, capital of Mali, posed for Seydou Keïta (1921-2001, Mali).
People visited Keïta’s studio to have their picture taken at their best: wearing extravagant dresses made from wonderful textiles with splendidly formed headdresses, or posing in a modern Western suit with a bow tie, leaning against a motorcycle, or with a radio tucked under their arm. His oeuvre reflects a portrait of an era that captures Bamako’s transition from a cosmopolitan city in a French colony to the proud capital of independent Mali.
Keïta’s remarkable archive of over 10.000 negatives came to light in 1992 after a discovery by André Magnin, the then-curator of Jean Pigozzi's contemporary African art collection. Modern prints were printed from the negatives with Keïta’s collaboration, allowing his work to be introduced to the art world. International fame quickly followed. The exhibition in Foam consists of signed modern prints, and a large selection of unique vintage prints.
Seydou Keïta – Bamako Portraits is part of an exhibition series about photo studios, presented by Foam in recent years. This series is based on the growing interest in ‘vernacular photography’ and its acknowledgement of social-historical and artistic value.
Portraiture and Social Identity
Don Burmeister
If you are looking for a large, post-structuralist-conceptual show, the Walther Collection is not the place to go. Portraiture and Social Identity, a show of photographs by August Sander and Seydou Keïta is replete with that bugaboo of the hermeneutics set, engaging content.
See also
Views & Reviews Du 225 August Sander photographiert: Deutsche Menschen Photography
Within the rather Spartan confines of the Walther Collection Project Space are to be found three worlds: Weimar-era Germany, photographed by August Sanders in his life-long project to record the ‘Face of Time’, late-colonial Mali, where Seydou Keïta operated a portable portrait studio in Bamako, and, of course, 21st century New York. Finally, we complete the photographic exchange by taking a deep look at these faces and clothes, perhaps indulging in that secret vice by being both moral judge and fashion policeman.
Both August Sander (1876-1964) and Seydou Keïta (1921-2001) are well known photographers whose work has been recognized around the world, but the curator, Okwui Enwezor, has chosen wisely and we get the spirit of both along with some surprising parallels, the most uncanny being two studied portraits of three young men, each with cigarette and wary glances.
August Sander, "Young Farmers" 1914
Both photographers were well aware of that most basic portrait technique–shooting up at the subject–we see Keïta bent over his field-camera in the reflection from a shiny car in one photo. Sanders deviates from this practice only a few times: once in an exterior photo of ‘Revolutionaries’, three bushy young men crouched on a stoop, and again in a dual portrait of two ‘Bohemian’ men, perhaps the most subtle of editorial comments by someone who was recording as objectively as could.
Sander was interested in recording workers, so there is more variety of dress in his portraits, but this was a more formal age, so even three young farmers out for a stroll seem dressed up to us. While the cut and fabric of the clothes of other sitters was a clear sign of social class.
Keïta was being paid by the sitters, and they generally seemed to be wearing some of their finest. The richly patterned robes and headdresses of the women, contrasted with the richly patterned fabrics of the backdrops, form Keïta’s signature style. But the men were equally proud, most carefully showing their wrist-watches and just-shined shoes.
In the end however, it‘s the faces that matter. Perhaps it was the row upon row of pasty-faced men and women in Sander’s pictures that caused the Nazi’s to burn his work. And in a beauty contest between Sanders and Keïta the Malian men and women would certainly come out on top. But, truth be told, neither measures up to our 21st century, Photoshop CS5.5 view of the world. Yet another reason to spend time with these two masters of their craft.
De foto’s van Seydou Keïta hebben vele levens
Tentoonstelling De portretten die de Malinese fotograaf Seydou Keïta ruim een halve eeuw geleden maakte als persoonlijke souvenirs voor thuis, zijn nu uiterst waardevolle kunstwerken.
Rianne van Dijck
12 april 2018 om 9:39
Fotografie
Seydou Keïta: Bamako Portraits. T/m 20 juni in Foam, Amsterdam. Inl: foam.nl
●●●●●
Ze zijn natuurlijk helemaal niet gemaakt met de intentie om hier nu in een Amsterdams museum zo glorieus aan de muur te hangen; zo enorm vergroot, zo perfect afgedrukt, met die fraaie houten lijst eromheen. De portretten van de Malinese fotograaf Seydou Keïta waren sowieso niet bedoeld voor een groot publiek – de mensen die in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw in de stoffige straten van Bamako zijn studio binnenstapten, deden dat vooral als aandenken voor zichzelf en hun familie. Ze kregen een afdrukje mee, formaat 13 bij 18 centimeter, dat ze konden opsturen naar hun ouders, hun opa’s en oma’s, of dat ze zelf thuis in een lijstje aan de wand konden hangen.
Foto’s Seydou Keïta / SKPEAC / courtesy CAAC - The Pigozzi Collection, Geneva
Niemand in het Westen zou van het bestaan van Seydou Keïta gehoord hebben als niet in 1991 een paar van zijn foto’s op een groepstentoonstelling in New York te zien waren geweest – ‘maker onbekend’. Curator André Magnin wist de fotograaf te traceren, en onder Keïta’s supervisie werd een aantal van zijn negatieven vervolgens in Parijs afgedrukt als de moderne, grote prints zoals ze nu te zien zijn in Foam – en zoals ze de afgelopen decennia getoond werden in grote musea, galeries en op festivals over de hele wereld.
Seydou Keïta werd ‘ergens tussen 1921 en 1923’ geboren in Bamako, de levendige hoofdstad van Mali. Vanaf 1948 werkte hij als autodidact in zijn studio, tot hij in 1962 werd aangesteld als staatsfotograaf. Hij zou in die tijd meer dan 10.000 portretten maken. Van heinde en ver kwamen mensen naar zijn studio om zich op hun mooist te laten vastleggen; in een westers pak, stoer leunend op een motorfiets, of in een jurk met het drukke Afrikaanse patroon dat zo prachtig contrasteert met de geometrische vormen van de achtergrond. Alhoewel Keïta zijn negatieven ordelijk bewaarde, zijn er geen namen en data bekend. Maar omdat hij zijn achtergronden van tijd tot tijd wisselde, valt nog wel te achterhalen wat de chronologische volgorde moet zijn geweest. Zo hing hij van 1948 tot 1954 zijn eigen gekreukte laken op als achtergrond, en in het jaar daarna een doek met een patroon van kleine bloemetjes. Het doek met een arabesk patroon, dat zulke sensationele beelden oplevert met die sterk grafische jurken, gebruikte hij in 1956 en 1957.
Foto’s Seydou Keïta / SKPEAC / courtesy CAAC - The Pigozzi Collection, Geneva
Het interessante is nu dat in Foam – in 2016 werd hetzelfde gedaan in het Grand Palais in Parijs – behalve de moderne afdrukken ook de vintage prints te zien zijn. In een vitrine liggen de gehavende, beduimelde portretjes zoals ze meer dan halve eeuw geleden door Keïta werden meegegeven aan zijn klanten. Je ziet de vlekken waar ooit het plakband heeft gezeten, je ziet de scheuren en de barsten. Sommige van de foto’s zijn ingekleurd; de nagels rood, de sieraden geel, de omslagdoeken groen.
Door de keuze voor zowel vintage foto’s als grote moderne prints wordt onderstreept dat het oeuvre van Keïta verschillende dimensies heeft. We kijken ernaar, meer dan een halve eeuw nadat ze gemaakt zijn, en dat maakt ons ervan bewust hoe foto’s in verschillende omgevingen en tijden totaal anders bekeken én gewaardeerd worden. Zijn beelden hebben meerdere levens, en dat geldt eigenlijk ook voor Keïta zelf. Want voordat hij als een van de belangrijkste hedendaagse Afrikaanse kunstenaars werd gezien, was hij vooral een ambachtsman die met een ongelooflijk gevoel voor compositie en met liefde voor zijn vak zijn landgenoten op een trotse en waardige manier vastlegde.
Photographs Bamako Mali 1948-1963 by Seydou Keita
Publisher: Steidl
Year: 2011
Format: Hardcover
Edition: First
Condition: New
This oversized, hardcover book features over 400 of his photographs, sourced from an archive of mostly unpublished images taken at the height of Keita’s productivity in downtown Bamako. Distinct periods in his career are marked by the distinctive patterned backdrops and props that he used and the artist often styled his subjects himself. The pictures capture a diverse range of the people that lived in and passed through Bamako: migratory youth, government officials, shop owners and Bamako’s cultural elite are all present. Whilst Keita’s photographs served as both family record and cultural status symbol for the clients who commissioned them, these images have since become a lasting visual record of Mali at that time.
