Tien jaar ACZ. [Text Cees van der Meulen (Introduction); A. Nijdam. Photography Cees van der Meulen.
Aannemers Combinatie Zinkwerken, 1969.
Ort Gorichem
Jahr 1969
Einband Obr. [?]
Illustration, Ausstattung31 b&w photographs / documentaire foto's / griendwerken en verzinken. - Illustrations: (61 b&w photographs / hb. wiepen als 'kader' om de foto's, verzinkwerk zoals het vroeger ging op transparante pagina's.
Printed and layout by Drukkerij Groen, IJmuiden (boekdruk; originele barietdrukken) for the 10th anniversary of Aannemers Combinatie Zinkwerken. - Fotoalbum. De uitgave, verschenen in een kleine oplage, bevat ingeplakte originele foto's en is vergelijkbaar met ON 5255 (1955).
Fotograaf Meulen, Cees van der
Geboorteplaats/datum Amsterdam 1921-08-13
Sterfplaats/datum Heemstede (Noord-Holland) 1990-07-06
Relatie met museum Beheer
Biografie
Als zoon van een stuurman en kleinzoon van een kapitein, verkoos Cees van der Meulen in eerste instantie een loopbaan op zee. Door zijn bril en gebrekkig technisch inzicht was dit helaas niet mogelijk en behaalde hij in 1938 zijn bakkersdiploma. Een jaar later maakte hij tijdens een vakantie op Terschelling zijn eerste foto’s van maritieme onderwerpen, zoals de Terschellinger reddingboot Brandaris.
In 1943 werd Van der Meulen wegens verzetsactiviteiten opgepakt en enkele maanden geïnterneerd in kamp Amersfoort. Nadat hij was overgeplaatst naar een werkkamp vlak over de Duitse grens, ontsnapte hij en zat hij de rest van de oorlog ondergedoken in Gelderland. In 1952 werd hij dokahulp bij een fotozaak in Zwolle en een jaar later ging hij doka- en retouchewerk uitvoeren voor portretstudio Boes in Amsterdam. In zijn vrije tijd trok hij vaak naar de Amsterdamse en Rotterdamse havens om te fotograferen.
Zijn kennismaking halverwege de jaren vijftig met H. Th. De Booy, directeur van de Koninklijke Noord- en Zuid Hollandsche Reddingmaatschappij (K.N.Z.H.R.M.), markeerde het begin van zijn loopbaan als maritiem fotograaf. In de daarop volgende decennia bouwde hij als freelance fotograaf een indrukwekkend oeuvre op. Zijn foto’s werden gepubliceerd in talloze boeken en tijdschriften, zoals het ‘Maritiem Journaal’, ‘Het Zeewezen’ en ‘De Blauwe Wimpel’. Daarnaast fotografeerde Van der Meulen oud-Hollandse boerderijen en klederdrachten voor onder meer kalenders en puzzels.
Eind jaren tachtig moest Van der Meulen om gezondheidsredenen stoppen met de maritieme fotografie.
Publicaties
Fotografie in Nederland 1940-1975, 1978 (Biografieën) (NFM)|Leijerzapf, Ingeborg Th.: Het beslissende beeld (1991) (NFM)|Nieuwsbrief Nederlands Fotoarchief 1992, II/2, Aug. Inlegvel (NFM)|Nieuwsbrief Nederlands Fotoarchief 1994, IV/2, p. 7 (NFM)|Leijerzapf, I. / Doris Wintgens Hötte: Foto's van vijftig (2003) (NFM)
once commented succinctly on his work as follows: 'They get what they ask for, but I deliver damn good work' - the very thing that makes industrial photography books so attractive. The books show work from a period during which photographers could not make a living as artists/photographers and depended on such prestigious commissions. With this highly professional approach, photographers like Violette Cornelius Violette Cornelius and Ata Kando: Hungarian Refugees 1956, Cas Oorthuys 75 Jaar Bouwen, Van ambacht tot industrie 1889-1964, Ed van der Elsken , Ad Windig Het water - Schoonheid van ons land and Paul Huf established their reputations and influenced our present-day impression of workers and entrepreneurs in the postwar Netherlands. Experimental poets and well-known writers also contributed to these books, fifty of which are on show. 'Het bedrijfsfotoboek 1945-1965. Professionalisering van fotografen in het moderne Nederland' Het Bedrijfsfotoboek 1945-1965 
Betoncentrale
De bouw van de stormvloedkering was zo groot en ingewikkeld dat het niet aan een aannemer overgelaten kon worden. Geen enkele aannemer kon beloven de dam voor een vastgestelde prijs binnen de afgesproken tijd af te hebben. Er werd daarom voor een zogenaamd ‘raamcontract’ gekozen. Dit contract bestond uit een algemeen kader (het ‘raam’) dat later verder ingevuld kon worden. Rijkswaterstaat sloot in 1977 het contract met De Oosterschelde Stormvloedkering Bouwcombinatie V.O.F. (DOSbouw). De combinatie werd op 1 september 1976 gevormd door een elftal aannemers:
· Ballast-Nedam Groep NV
· Bos Kalis Westminster Group NV
· Baggermaatschappij Breejenhout BV
· Hollandse Aanneming Maatschappij BV
· Hollandse Beton Maatschappij BV
· Van Oord-Utrecht BV
· Stevin Baggeren BV
· Stevin Beton en Waterbouw BV
· Adriaan Volker Baggermaatschappij BV
· Adriaan Volker Beton en Waterbouw BV
· Aannemerscombinatie Zinkwerken BV
Een aantal schepen dat bij de bouw werd gebruikt, was eigendom van de combinatie (Jan Heymans, Johan V). Andere schepen werden in opdracht van Rijkswaterstaat gebouwd (het verdichtingsponton Mytilus, de mattenlegger Cardium, het hefschip Ostrea en afmeerponton Macoma). Dosbouw was gevestigd aan het Havenplateau te Burghsluis en werd na de voltooiing van de kering op 30 oktober 1986 opgeheven. De inkoop van bouwmaterialen bleef buiten het contract en werd direct met leveranciers uit binnen en buitenland geregeld. Voor de constructie van de afsluitmiddelen, zoals de schuiven, was een apart raamcontract gesloten met de Combinatie van Constructiebedrijven Oosterschelde, oftewel 'Ostem' V.O.F.
