Every picture tells a story. Why would a person spend his whole life photographing nothing but women’s legs? Who was the mysterious woman known as Taï Aagen-Moro? What’s in Daguerre’s soup? And were Breitner’s photographs really so innovative? This show uses over 250 fascinating photographs from the collection of the Gemeentemuseum Den Haag to answer these and many other questions. Photo Stories casts a new and enthralling light on photography from the dawn of the twentieth century right through to the present.
The earliest picture in the show dates from 1895 and was never meant to be seen by the public. George Hendrik Breitner (1857-1923) photographed the nude model as reference material for his paintings. Even though he was not a professional photographer, Breitner can definitely be viewed as a forerunner of modern Dutch photography. His tender, blurred images are imbued with an air of mystery and near-eroticism strongly foreshadowing of the sensual photos taken in the 1960s by Wally Elenbaas (1912-2008) and Gerard Fieret (1924-2009). The museum’s most recent acquisition is also in the show. Nelli Palomäki (b.1981) took the photo of a young woman with her dog after she happened to meet them in the street and struck up a spontaneous friendship. Palomäki herself calls photography a sad medium, because – she says – the photographer can show only a shadow of a meeting.
Donna Delle by Thorsten Brinkmann (b.1971) tells a story about traditional portraiture. Brinkmann photographs himself constantly, but in a way that invariably makes him unrecognizable and often alludes to great works in art history. This is true of this photo, where his face is concealed behind a sheet of twisted steel, but his pose, the monochrome background and the purple robe allude to traditional portraits by artists like Titian and Bronzino. The series of Paradise Portraits by Erwin Olaf (b. 1959) tells a tale about coulrophobia (fear of clowns). It shows weirdly grimacing clowns with running grease paint alongside perfectly made-up female models with neutral expressions. The effect is to make the women look as scary as the clowns. The titles of the photographs – in each case the name of the model – emphasize the fact that these are real people and not monsters.
In Photo Stories, the Gemeentemuseum Den Haag has chosen to use pictures from its own collection to illustrate genres landscape, portraiture and still life. The collection also contains numerous examples of the New Photography of the 1920s and 30s. It was a time when many photographers were in search of a personal visual idiom and experimenting widely with features like conspicuous cropping of the image and eye-catching diagonal lines. Over the last twelve years, the Gemeentemuseum’s photographic collection has been expanded enormously, partly thanks to many donations. In 2006 it was also hugely enriched by the acquisition of an important photo-collection owned by Amsterdam gallerist and publisher Willem van Zoetendaal. In recognition of the resurgence of interest in conceptual art, the selection in this exhibition will also include works acquired in the 1970s and produced by artists like Marcel Broodthaers (1924-1976), Ed Ruscha (1937) and Jan Dibbets (1941). The collection is not encyclopaedic. There is a deliberate focus on certain individual photographers, such as Gerard Fieret, Frans Zwartjes, Anton Heyboer and Helena van der Kraan.
![]()
![Breitner]()
George Hendrik Breitner (1857-1923), Zonder titel, ca. 1900 (n.d. 1995), gelatinezilverdruk, 20x15 cm.![Nelli Palomaki]()
Nelli Palomäki (1981), Anni Marie at 24 with Donna, 2009, pigment print, 125x125 cm![Erwin Olaf]()
Erwin Olaf (1959), Mieke (uit de serie Paradise Portraits), 2001, lambda print, 75 x 56 cm.![Thorsten]()
Thorsten Brinkmann (1971), Donna Delle, 2008, C-print, 189x141 cm
Fotoverhalen - Gemeentemuseum Den Haag

Elke foto heeft een verhaal. Waarom fotografeert iemand zijn leven lang alleen maar vrouwenbenen? Wie was de vrouw met de mysterieuze naam Taï Aagen-Moro? Wat zit er in de soep van Daguerre? En hoe vernieuwend was de fotografie van Breitner eigenlijk?
Persbericht:
Aan de hand van meer dan tweehonderdvijftig fascinerende foto's uit de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag worden deze, en vele andere, vragen beantwoord. 'Fotoverhalen' (24 mei t/m 21 september) werpt op een verrassende manier licht op de fotografie van de hele twintigste eeuw tot en met nu.
Voorlopers
De vroegste foto dateert uit 1895 en is nooit bedoeld geweest voor publicatie. George Hendrik Breitner (1857-1923) fotografeerde het naaktmodel voor zijn schilderijen. Hoewel geen professioneel fotograaf, kan Breitner wel degelijk worden gezien als een van de voorlopers van de moderne Nederlandse fotografie. Het bewogen, onscherpe beeld zorgt voor een mysterieuze, bijna erotische sfeer die zijn schaduw vooruitwerpt op de sensuele foto’s uit de jaren 60 van Wally Elenbaas (1912-2008) en Gerard Fieret (1924-2009).

George Hendrik Breitner (1857-1923), Zonder titel, ca. 1900 (n.d. 1995), gelatinezilverdruk, 20x15 cm.
Nieuwe aanwinst
De nieuwste aanwinst van het museum wordt eveneens getoond. Nelli Palomäki (1981) maakte een foto van een jonge vrouw met haar hond die zij toevallig op straat heeft ontmoet en met wie een spontane vriendschap ontstond. Palomäki noemt fotografie zelf een melancholisch medium, omdat je slechts een schaduw van een ontmoeting kunt laten zien.

Nelli Palomäki (1981), Anni Marie at 24 with Donna, 2009, pigment print, 125x125 cm
Klassieke portretkunst
Donna Delle van Thorsten Brinkmann (1971) vertelt een verhaal over klassieke portretkunst. Brinkmann legt zichzelf veelvuldig vast, maar altijd onherkenbaar en vaak refererend aan grote namen uit de kunstgeschiedenis. Zo ook in dit geval, waarbij zijn gezicht verborgen is achter een stuk verwrongen plaatstaal, maar zijn pose, de egale achtergrond en het paarse gewaad zijn gebaseerd op klassieke portretkunst van bijvoorbeeld Titiaan en Bronzino.
Erwin Olaf
Bij de serie Paradise Portraits van Erwin Olaf (1959) wordt een verhaal verteld over coulrofobie, angst voor clowns. De serie toont kwaadaardig lachende clowns met uitgelopen schmink naast vrouwelijke modellen die perfect zijn opgemaakt en neutraal kijken. De vrouwen ogen daardoor net zo griezelig als de clowns. De titels van de foto’s, de naam van de geschminkte persoon, benadrukt dat het om echte personen gaat en niet om monsters.

Erwin Olaf (1959), Mieke (uit de serie Paradise Portraits), 2001, lambda print, 75 x 56 cm.
Landschap, portret en stilleven
Voor 'Fotoverhalen' heeft het Gemeentemuseum Den Haag aan de hand van de genres landschap, portret en stilleven geput uit de eigen collectie. De collectie omvat tevens talrijke voorbeelden van de Nieuwe Fotografie uit de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. Veel fotografen waren destijds op zoek naar een eigen taal en experimenteerden volop met elementen als opvallende afsnijdingen of diagonale lijnen.
In de afgelopen twaalf jaar is de collectie enorm uitgebreid, mede dankzij veel schenkingen. Ook de verwerving in 2006 van de belangrijke fotoverzameling van de Amsterdamse galeriehouder en uitgever Willem van Zoetendaal betekende een enorme verrijking.
De hernieuwde belangstelling voor conceptuele kunst heeft ervoor gezorgd dat ook verwervingen uit de jaren 70 worden getoond van onder anderen Marcel Broodthaers (1924-1976), Ed Ruscha (1937) en Jan Dibbets (1941). De collectie is niet encyclopedisch samengesteld. Doelbewust wordt van bepaalde fotografen – zoals Gerard Fieret, Frans Zwartjes, Anton Heijboer en Helena van der Kraan – een groot aantal foto’s verzameld.

Thorsten Brinkmann (1971), Donna Delle, 2008, C-print, 189x141 cm
24 mei t/m 21 september 2014
Vanaf 24 mei tot en met 21 september 2014 is 'Fotoverhalen' te zien in het Gemeentemuseum Den Haag. Kijk voor meer informatie op www.gemeentemuseum.nl
Collectieboek
Naar aanleiding van deze tentoonstelling verschijnt op 5 juli bij Lecturis een uitgebreid collectieboek met verhalen over meer dan 150 werken, samengesteld door curator Wim van Sinderen en Marieke van der Krabben. ISBN 9789462260177.